دبیرخانه سمپوزیوم بین المللی روابط عمومی، متن نهایی بیانیه تهران را دربراه رئوس دستاوردها و نتایج بررسی تأثیرات کورنا ویروس بر ساختار و عملکرد روابط عمومی را منتشر کرد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
کروناویروس که تقریباً از 9 ماه پیش به عنوان یکی از پاندمی‌های مهم تاریخ بشر ظاهر شده، طی مدت مذکور، تأثیر شگرفی بر همه ابعاد زندگی در همه سطوح بر جای گذاشته است.
بدیهی است روابط عمومی نیز به عنوان هنر، دانش و مهارت و یکی از کارکردهای مهم مدیریت از این تحولات در امان نبوده است.
بی‌تردید، شناخت این تأثیرات و ابعاد منفی و مثبت آن برای عملکرد بهینه در حالِ حاضر و آینده، بسیار ضروری است و “شانزدهمین دوره سمپوزیوم بین‌المللی روابطِ عمومی”، نخستین پاسخ علمی و جهانی به این نیاز است که طی روزهای 21 – 20 آبان ماه 1399 شمسی مطابق با 10 – 11 نوامبر سال 2020 میلادی در تهران به صورت مجازی برگزار شد و با ارائه مقالات و دیدگاه‌های علمی به نتایجی دست یافت.
رئوس مهمترین نتایج و انتظارات این گردهمایی علمی را می توان به شکل زیر فهرست کرد:
1- یکی از نقش‌های مهم روابط عمومی، پی‌ریزی ارتباط پایدار با کلیۀ ذی‌نفعان است که اساس آن در وضعیت‌های عادی شکل می گیرد تا در مواقع بحرانی، از ذخیره و انباشته آن بهره‌برداری شود. بدون توجه به این اصل اساسی، انتظار همکاری و مشارکت در مواقع بحرانی، بیهوده و عبث خواهد بود.
2- استفاده از “الگوی ارتباطات دوسویۀ همسنگ و متقارن”، عاملی مهم در ایجاد “اعتماد” به عنوان سازۀ اصلی سرمایۀ ارتباطی و در نهایت سرمایۀ اجتماعی است، درحالی‌که انتخاب الگوی ارتباطات ناهمسنگ (و غیر دموکراتیک)، عامل مهمی در کاهش و زوال سرمایۀ ارتباطی و اجتماعی است و بدون وجود چنین سرمایه ای، انتظار همکاری مردم در مواقع بحرانی، غیرعقلایی است، با پیروی دائمی از دو اصل صداقت و صراحت با مردم و بهره‌برداری خردمندانه از ظرفیت‌های ارتباطی باید زمینه‌های همکاری مردم و یا مخاطبان را در مواقع بحران مهیا کرد.
3- از تأثیرات مهم کرونا بر روابط عمومی، رخ‌نمایی از اهمیت این حرفه است که بر “همکاری” تأکید می کند و می‌آزمود که حتی در ایام انزوا و قرنطینه، با استفاده از مهارتهای ارتباطی و روابط عمومی، می‌توان در فضای دیجیتال و در عرصه ای به نام “جهان” و همنشینانی هم‌سرنوشت سخن گفت. از این رو، دوره کرونا، دورۀ وقوف بیشتر به اهمیت این حرفه و ظرفیت‌های آن، و دوران پساکرونا، دورۀ تقویت آن خواهد بود و یکی از ارمغان‌های آن، حرکت به سمت ارتباطات دیجیتالی گسترده و دموکراسیِ دیجیتالی است، مشروط بر آن‌که از مهارتهای لازم در چنین دورانی برخوردار باشیم و ازجمله به روانشناسی و جامعه‌شناسی ارتباطی در وضعیت‌هایی از این گونه وقوف و اشراف لازم را داشته باشیم.
4- روابط عمومی‌ها باید به جدیدترین یافته‌های علمی در حوزه ارتباطات، مخاطب‌شناسی، رسانه‌های نوین و سایر علوم وابسته، مجهز شوند و دانسته‌های خود را به‌منظور کسب آمادگی برای حل و فصل بحران ها روزآمد کنند.
5- روابط عمومی باید قدرت پیش‌بینی بحران‌ها در گونه‌های مختلف را داشته باشد و از هر نظر خود را برای عبور موفقیت آمیز از هر بحرانی آماده کند.
6- تمرین ارتباطات بحران و به طور ویژه در حوزۀ بحران‌های مربوط به سلامت، باید به طور جدی در دستور کار سازمان‌های مسئول قرار گیرد.
7- صداقت و صراحت و اطلاع‌رسانی بهنگام، اصول انکارناپذیر در ارتباطات بحران‌اند، و با هیچ بهانه‌ای نباید مخدوش شوند.
8- عامل کلیدی در موفقیت ارتباطات بحران و کاستن از خسارات و صدمات آن، و جلب مشارکت مردم، وجود اعتماد بین دولت و مردم است و باید برای تحقق این امر، همۀ امکانات از سوی همۀ دولتمردان و روابط عمومی‌ها البته رسانه‌ها به کار گرفته شود.
9- دبیرخانه سمپوزیوم امیدوار است یافته ها و دستاورهای این گردهمایی بتواند روند غلبه بر شیوع کروناویروس در پهنۀ جهان را سرعت بخشد و زمینه‌ساز تقویت جایگاه روابط‌عمومی‌ها در برخورد با انواع بحران باشد.
به امید دیدار در سمپوزیوم هفدهم
